Gisteren wederom met laag tij richting strand. We hebben nog steeds geen zeesterren gezien (die komen alleen voor in de 'low tide pools' die zelfs niet bij elke eb droogvallen) Menno wil nog een trail lopen dus hem zet ik af en zelf rijd ik verder naar 't strand. Menno 's trail eindigt bij ditzelfde strand dus tenzij hij opgegeten wordt door een beer zie ik 'm over ruim een uurtje weer. Heb ik ff een uurtje voor mezelf om lekker in 't zand te poeren. Onderweg hierheen zie ik nog net de kont van beer 29.

Ik klauter over wat glibberige rotsen en daar zijn ze eindelijk: zeesterren in alle soorten, kleuren en maten

! Ik ben hier bijna een uur zoet totdat ik teruggedrongen word door opkomend water en ik moet maken dat ik wegkom.

Ik blijf nog wat klooien op 't strand met als gevolg dat ook deze schoenen en broek zeiknat zijn.

Dan komt Menno aangelopen en ik laat hem ook nog even een zeester zien. Hij heeft z'n schoenen en broek ook vies weten te krijgen want dankzij 't mooie regenweer van afgelopen 2 dagen was de trail een modderpad geworden. Menno was onderweg begeleid door een kraai met veel commentaar.

Dan houdt t op met zachtjes regenen en vluchten we naar de auto. Als lunch eten we maar vast warm zodat als 't vanavond opklaart we nog de lighthousetrail kunnen lopen.

We gaan lekker boek lezen de middag en rond een uurtje of 8 vertrekken we richting vuurtoren. Het is in ieder geval droog en maar half bewolkt dus wie weet zit een zonsondergang in zee er wel in.

We lopen de trail maar nergens krijgen we echt vrij zicht over de grote oceaan. We bedenken ons dat we nu op 't westelijkste puntje zitten waar we ooit geweest zijn.

We springen weer in de auto en racen naar browns beach waar we net op tijd zijn voor de echte zonsondergang. Hier maken we een paar mooie foto's en zitten we nog even te genieten. Wel bedenken we dat we volgende keer de antimuggenstick in moeten pakken.

Op de terugweg naar ons huisje komen we midden in het dorp nog 3 herten tegen die de weg oversteken. Ach ja, dat is hier heel normaal.

Moe maar voldaan kruipen we ons bed in.

Vanmorgen komen we laat op gang en pas om half 10 rijden we weg richting Victoria. De hoofdstad van het eiland. Al na een half uur rijden komen we beer 30 tegen.

Dit is op 't oog een heel jong lijkend beertje.Hij trekt zich van ons niks aan en is heerlijk boterbloemen aan 't eten.

Dit was een goed begin van de dag. Na nog een half uur rijden zie ik beer 31 en 32 in de berm staan maar zodra we stoppen trekken ze zich terug in de struiken. We stappen nog uit maar zien ze niet meer. Wel zien we nog lange tijd de struiken bewegen en horen we ze gulzig grumpy geluiden maken.

We rijden weer verder en de volgende stop is wederom de basis van 't grootste blusvliegtuig ter wereld. Menno hoopt dat ie vandaag wel dichterbij magkomen maar ze zijn nog steeds gesloten voor bezoekers.

We stoppen nog een keer bij de farmers market met de geiten op 't dak waar we wederom een ijsje en lunch halen en even genieten van de zon die vandaag weer volop schijnt.

In Nanaimo scoren we nog 2 dikke biefstukken en echt brood en dan door naar Victoria. Door wegwerkzaamheden duurt 't helaas allemaal wat langer en om 5 uur komen we hier aan. Gelijk een orcatrip geboekt voor morgen met de hoop dat 't nu eindellijk gaat lukken.

De biefstuk smaakt prima en de hotelkamer voldoet weer aan onze eisen.

Welterusten allemaal.