Om half 7 vanmorgen in de auto op weg naar Tofino. Vanuit hier gaan we een beertoer doen. We zijn net onderweg als beer 19 zich al aandient. Klik, klik, klik en weer verder.

We passeren meerdere bordjes 'Tsunami hazard' wat wil zeggen dat als er aan de andere kant vd wereld een aardbeving is wij hier weg moeten wezen. Ons huisje staat ook in zo'n zone dus uitkijken maar.

Dan volgt er een ware beer explosie! Eerst een adolesente beer.

Vervolgens een mamma beer met 2 jonkies (is weer foto vd dag).

Vervolgens een pappa beer die achter een mammabeer aan zit. Dit is volgens de kapitein vrij zeldzaam. Bijna altijd is een volwassen beer in z'n eentje te zien behalve tijdens de paartijd.

Helaas missen we de beerporno en gaan we verder naar beer 26.

We keren nog even terug naar de amoreuze beren om nogmaals te kijken aangezien ze nog steeds langs de waterkant rondneuzen. Pappabeer strekt zich zelfs een paar keer uit tegen een boom om z'n geur af te geven of om zich te krabben.

Voldaan keren we na 3 uur terug naar de haven en boeken een walvistoer. Ik ben een beetje huiverig aangezien ik in het verleden een paar keer aardig groen ben geworden op een boot op open zee en de grote oceaan geen binnenmeertje is. En de vorige 2 walvistoeren tijdens vorige vakanties waren niet succesvol.
Na een uur trekken we de pakken weer aan en klimmen weer in de zodiak.

Al snel wordt het zeewater ruiger en beuken we op de golven. Nu weet ik hoe een zak aardappels zich moet voelen. Na een klein uurtje varen zitten we ineens tussen 3 grijze walvissen (is 't dit keer wel gelukt). De boot wordt stilgelegd en we kunnen proberen foto's te maken.

Dit is niet makkelijk. Je moet je met 1 hand vasthouden aan de boot anders val je door de enorme golfslag, je moet proberen niet misselijk te worden van diezelfde golfslag en dan moet je op het juiste moment klikken als de walvis bovenkomt. Na een half uur proberen ben ik blij dat we verder varen (beter klutsen dan deinen).

We moeten nu met de golven mee varen en dit levert regelmatig een hele zoute douche op.
We varen nog langs een grote groep steller zeeleeuwen die ergens op een rotseilandje liggen te zonnen. Wat zijn het toch prachtige grote dieren om naar te kijken.

Onderweg terug naar de haven komen we nogmaals een grijze walvis tegen maar deze laat zich na 2 keer spuiten niet meer zien.
Helemaal groen en geklutst kom ik van de boot. Maar wel blij dat we dit keer wel de grote zeedieren hebben gezien.
Onderweg terug naar Ucluelet stoppen we nog even bij een leuk strandje. Ik stroop m'n broek net niet hoog genoeg op en haal een natte broek omdat ik net te ver in het water loop. Het is net vloed geweest en de stroming is behoorlijk.

Omdat we best wel moe zijn rijden we terug en halen pizza bij de enige supermarkt in het plaatsje. Menno is nog steeds van slag. De diepvriespizza's kosten 9 euro per stuk. Ze zijn wel erg lekker gelukkig. Maar toeristen melken kunnen ze hier goed. Eenmaal in ons huisje laat ik me verwennen door de jaccuzi die we hier hebben.