home sweet home

Inmiddels alweer een half dagje thuis en behoorlijk brak. De jetlag hakt er behoorlijk in! De vlucht vertrok op tijd en verliep voorspoedig. Om 8 uur vanmorgen geland en naar huis gereden. Daar wat boterhammen kaas naar binnen geschoven en ons bed in gekropen. Om half 5 de katten bij pa gaan halen die lekkere boerenkool voor ons had klaarstaan. Da's nog eens een warm welkom. Lang leve lieve pa!!

De katten zijn blij ons te zien en Wollo blijft maar kopjes geven.

Thuis blikken we nog even terug op onze vakantie:

19 dagen rondgereden en vooral gevaren in Canada en in de VS.

2 bergen beklommen.

2 veerponten de grens over genomen.

12 grizzlys gezien, 14 zwarte beren, heel veel orca's en humpbackwhales, dolfijnen, zeeleeuwen en zeehonden en wat bald eagles, een elk, de zeldzame olympische bergmarmot en nog 2 andere bergmarmotten, 2 verschillende soorten eekhoorns en als kers op de taart zee otters.

In otaal bijna 2700 km gereden.

2 keer de camera verzopen en weer tot leven gewekt met rijst.

Moe maar zeer voldaan gaan we 's avonds naar bed waar we midden in de nacht wakker worden van de jetlag en deze blog afschrijven. De komende dagen gaan we uitrusten en de foto's uitzoeken want we willen weer een fotoboek maken. Dit gaat nog een hele klus worden want we hebben duizenden foto's gemaakt.

Tot een volgende keer lief Canada.... een stukje van ons hart ligt bij jullie

op de vulkaan

Gisteren afscheid genomen van ons mooie huisje en bubbelbad (uiteraard nog even in gezeten 's ochtends vroeg) en toen ook afscheid moeten nemen van het ons zo geliefde Canada. We hebben de veerpont gepakt vanuit Sidney naar Anacortes in USA. Met

Dit duurde ongeveer 3 uur met daarna nog een uur oponthoud bij de douane. Wel in de verte nog orca's gezien. Dit gaat nooit vervelen. Bij de douane moest de kofferbak open en werden de kiwi's en de appel die we nog hadden weggegooid omdat we niet konden aantonen dat t een Canadees of Amerikaans product was. Toen mochten we het land in en konden we aan onze rit naar Auburn beginnen. (een klein snelwegplaatsje 30 km onder Seattle. De komende 2 laatste nachten verblijven we in een best western hotel.

Vanmorgen de wekker weer goed vroeg en voor de eerste keer had ik de wekker nodig deze vakantie. Om 6 uur zitten we te ontbijten en om half 7 rijden we weg. Doel van vandaag: Mount Rainier.

Dit is een 4600 meter hoge vulkaan die nog steeds te boek staat als gevaarlijk ook al is hij al heel lang niet meer uitgebarsten. Maar mocht dit gebeuren dan heeft heel Seattle een probleem! De vulkaan behoord tot de line of fire waarin ook Mount st Hellen behoord die 38 jaar geleden ineens is uitgebarsten en veel doden heeft veroorzaakt omdat ze het niet zagen aankomen. Vanuit ons hotel kunnen we deze berg al zien liggen met z'n sneeuwtop boven de wolken uit. Cool!!

Als we de berg naderen komen we onderweg al verkeersborden tegen die de evacuatieroute aanwijzen. Echt vet dit!!

Als we de berg op gaan rijden steekt er ineens een elk de weg over vlak voor de auto. Hmm je kunt zijn adem zien. Hoe hoger we komen hoe kouder het wordt.

Met de auto kunnen we tot 2000 meter hoog komen waar we een wandeing maken naar een uitzichtpunt. Waar t vanmorgen bij het hotel 15 graden was is het nu rond het vriespunt. De grond waarover we lopen is keihard bevroren. We genieten van de schitterende uitzichten en van hoe lekker het hier ruikt naar naaldbomen.

We rijden een ruim uur verder via haarspeldbochten naar een ander uitzichtpunt aan de andere kant van de berg waar het inmiddels zo druk is dat t een half uur duurt voordat we de auto kunnen parkeren. We lopen hier een trail naar een waterval door gekleurde velden met bloemen en grassen en zien 2 marmotten, een valk en heel veel brutale eekhoorns.

Dan eten we onze broodjes met smeerkaas op en rijden naar nog een uitzichtpunt... een mooie waterval.

Dan moeten we beginnen aan de terugweg want we zijn nog 3 uur rijden van ons hotel vandaan en willen vanavond nog uit eten en de koffers moeten ingepakt woren.

We gaan uit eten bij een bbq restaurant waar we genieten van biefstuk met ptat en sla en een heerlijke milkshake.

Dan is t nog ff puzzelen met de koffers om alles erin te krijgen maar ze niet te zwaar te maken. En dat is een uitdaging want ik heb ietsje enthousiast geshopt. Uiteindelijk lukt t en dan gaan we voor de laatste keer slapen hier. Morgenochtend om 13.34 uur gaat het vliegtuig ons weer terug brengen naar de poezen :)

op naar de hoofdstad

We hebben vandaag gepland als een rustdag en proberen uit te slapen maar al om 7 uur zijn we wakker.Als ik naar de wc ben geweest en terug in bed kruip voel ik iets op mijn arm. Een behoorlijk grote spin. Ik schud hem van mijn arm af maar hij springt er gelijk weer op. Nu ben ik echt mijn bed uit en Menno moet mij redden en de spin slopen. dan zie ik naast mijn hoofdeind een nog groter exemplaar zitten en weer mag mijn held mij redden. Voortaan toch maar de deuren en ramen beter dichthouden als we de lampen binnen aan hebben. Ik kruip gelijk het bubbelbad weer in en geniet van de opkomende zon die zijn licht schijnt over de verkleurende bladeren. Een heel fraai gezicht. Om 8 uur krijgen we ons ontbijt wat bestaat uit een groentequiche, yoghurt met rood fruit en getoaste scones met bosbessen. Lekker lekker! Na t ontbijt vlug weer terug in het bubbelbad. Wat gaan we doen vandaag? Ik neus nog wat op internet en zie dat er gisteren veel orca's etc gespot zijn in de buurt van Victoria. We kunnen nog mee met de boot van 12 uur en kaartjes zijn zo geboekt. Menno moet heel hard lachen.... Hij wist al dat ik dit zou willen. Van te voren had ik gezegd dat ik niet met een boot hoefde omdat we al zoveel boottchten gedaan hebben deze vakantie maar hij wist al dat ik uiteindelijk toch overstag zou gaan. Tja... wat zal ik ervan zeggen. Ik hou nou eenmaal erg van water en bootjes en vooral van wat r in het water zwemt. En zeg nou zelf... in Nederland zwemt er minder variatie rond.

In Victoria kunnen we de auto makkelijk parkeren bij de haven en lopen we de rest naar de boot. We komen nog langs het Canada 150 jaar monument en maken wat foto's. Ook wel mooi met het parlementsgebouw op de achtergrond.

Zodra we aan boord stappen van de prince of whales boot begint het keihard te regenen. Da's nou weer jammer aangezien het de hele ochtend stralend mooi weer was. We varen richting zuiden waar we na een half uurtje de T's tegenkomen. Dit zijn vleesetende orca's. Tot nu toe hadden we voornamelijk visetende orca's gezien, maar deze soort jagen in groepen op de zeeleeuwen en zeehonden en soms dolfijnen. De andere orca's gaan deze soort ook uit de weg. Het is inmiddels gelukkig weer droog dus de camera's kunnen veilig naar buiten. De naturalist vertelt dat er een babyorca van 6 maanden oud bij de groep zit. JIppie alweer een babyorca!!

We hebben geluk want ineens doet een orca een spyhop. Hierbij kan een orca tot onder zijn vinnen uit het water komen om de omgeving eens goed te bekijken. Menno had zo'n spyhop al gezien in het noorden maar ik nog niet!!

Als we na een uur volgen verder varen komen we al snel bij 2 humpback whales. Deze zijn wat rustiger en we zien alleen wat ruggen en staarten. Als we weer verder varen zie ik ineens een spuit verderop en ik waarschuw de naturalist die de kapitein er op af laat varen. Cool!! Ik begin er al goed in te worden in dat spotten.

We varen nog langs wat zeeleeuwen die weer overal op rotsen liggen. Eentje lijkt wel te mediteren.

En dan zien we weer een zeeotter. Mijn dag kan niet meer stuk. Eerst een spyhop en dan weer een otter. Deze is wakker en is zichzelf aan het wassen. Een heel aandoenlijk gezicht.

Na al dit moois zetten we na ruim 3 uur weer koers naar de haven en kunnen we nog genieten van wat opstijgende watervliegtuigen en wat mooie skylines van Victoria.

Het is inmiddels al half 4 als we van boord stappen en we hebben trek gekregen van al die zeelucht. We eten een hamburger bij de burgerking die als late lunch super smaakt. Ik shop nog wat in de souvenirwinkeltjes terwijl Menno de Canadese pokemons probeert te vangen. De buit aan het einde van de dag is een sweatshirt voor mijzelf, een t-shirt voor Menno, een t-shirt voor Pa en een kalender voor Ma. Ook kon ik mijzelf niet bedwingen en heb ik in de rocky mountains chocalate factory wat toetjechocolades gekocht.

Onderweg terug naar ons huisje scoren we bij de beroemde Tai avondeten wat we opeten bij ons huisje terwijl we naar de zonsondergang kijken. Daarna gaan we uiteraard nogmaals in het bubbelbad en snacken we het toetje op.

naar down under..... of toch niet?

Om 10 uur gaat de viskwekerij open en zorgen wij dat we voor de deur staan om nog meer beren te zien. We wachten tot 11 uur maar geen beren. Een paar mensen hebben wel net een beer over de brug zien lopen en hij schijnt richting de waterval te lopen zeggen ze. We wachten en we wachten en nog meer wachten.... Om 12 uur nog geen beer. We moeten nu echt gaan rijden want we rijden vandaag verder naar Sidney.(niet te verwarren met Sydney Australie) Dit is een klein plaatsje net boven Victoria wat de hoofdstad van de provincie Britisch Columbia is.

De wegafsluiting komen we snel door deze keer. Er is over een stuk weg van ongeveer 3 kilometer maar een rijstrook beschikbaar omdat er een groot stuk weg is weggespoeld en er ook diverse stukjes berg naar beneden zijn komen zetten. Als we hier aankomen mag onze baan net rijden dus we hebben mazzel. We rijden weer door de bergen terug over de slingerweg en bereiken na zo'n 2 uur weer Port Alberni waar we lunch scoren en avondeten boodschappen doen.

Dan rijden we nog een half uurtje verder naar provincial parc MacMillan. Hier staan de oudste bomen van het eiland. Sommige bomen zijn meer dan 800 jaar oud. We lopen hier een rondje en verbazen ons over hoe hoog en dik deze bomen zijn. Ook eten we hier onze lunch op.

Daarna komen we vrij snel bij de snelweg richting zuiden van het eiland en kan het gas er eindelijk op.

We stoppen nog een keer om bij Cobbs bread mog wat heerlijk brood te scoren. Ook nemen we een lekker rozijnen abricozenbrood mee. Terwijl we verder kilometers vreten verdwjnen er al een paar plakjes snoepbrood.

Even na zessen komen we aan in het paradijs in Sidney. We hebben een bedandbreakfast gehuurd voor de komende 2 nachten en het ziet er werkelijk zeer mooi uit. We hebben een eigen opgang met een kamer met een megabed, een hele mooie badkamer met regendouche, een ligbak met heel veel kussens en een grote tv waar we zelfs de Canadese netflix kunnen uitproberen en een grote veranda buiten met een groot bubbelbad en zitplaatsen buiten die uitkijken op de zee.

Terwijl we 's Avonds in het bubbelbad zitten te relaxen zien we de veerpont langsvaren en kijken we naar de sterren hemel. Het is vanavond droog geworden en het is nu zelfs helder. Romantischer en luier kun je het niet hebben. We vragen ons af waarom we hier niet langer dan 2 nachten blijven.

liquid sunshine

Als we wakker worden horen we dat het giet van de regen. Dat is jammer want we gaan zometeen (alweer) op berentocht. Vorige keer in Canada is de berenteller geeindigd op 30 beren in het wild en dat blijkt toch best moeilijk te overtreffen. Jaja we weten het.... we zijn verwend. :)

We rijden vandaag naar Tofino voor de boottocht waar we weer een ander stukje natuur gaan verkennen. Ditmaal met Jamies.

De zodiaktoer was volgeboekt dus we hadden de overdekte boot geboekt en dat blijkt vandaag helemaal geen verkeerde keuze.

We zien gedurende de tocht wederom een bald eagle

en 4 verschillende beren.

We moeten uitkijken dat we de camera's niet te nat laten worden want ze doen het gelukkig weer.

Na de toer halen we iets lekkers te eten bij de plaatselijke bakkerij en rijden dan terug richting Ucluelet.

We besluiten toch nog even een kijkje te nemen bij de plaatselijke zalmkwekerij waar soms beren zich laten zien. Onderweg hierheen zien we eindelijk onze eerste kontbeer. Dit is een beer die plotseling op de weg opduikt en schrikt en dan heel snel weer de bosjes inrent zodat we alleen z'n kont zien.

Helemaal happy rijden we verder en na nog flink verkeerd gereden te zijn komen we via een vreselijke onverharde weg uit bij de kwekerij. Daar worden we gelijk verwezen naar de boardwalk vanwaar we aktie zien!!!

We zien een grote beer proberen zalmen uit de rivier te vissen maar hij wil niet nat worden,

een andere beer loopt wat onrustig rond

We zien een moederbeer met ukkie die heel lief poseren lijkt wel. Ze zijn heel aktief en klimmen zelfs in een boom.

Vooral het kleintje is supersnoezig.

We blijven hier een uurtje want om 15 uur gaat de kwekerij weer dicht voor toeristen. Het begint ook weer een stuk harder te regenen en mijn camera begint alweer kuren te vertonen dus we houden het voor gezien en gaan terug naar ons hotel.

De berenteller staat na vandaag dan wel ineens op 26 wilde beren. We besluiten om morgenochtend nogmaals terug te gaan om hopelijk onze laatste beren van deze vakantie te gaan spotten. Het was gewoon te leuk vandaag. Hier kon geen dure berentoer tegenop!

We kleden we ons om en gaan lekker vroeg avondeten bij hetzelfde restaurant als 2 dagen geleden. We zitten weer buiten met uitzicht op de haven. Het regent nog steeds maar we zitten overdekt dus het maakt niet uit. Hier op Vancouver Island noemen ze regen liquid sunshine.... Ze hebben jaarlijks meer dan negen maanden per jaar last van deze liquid sunshine. We vinden het wel een positieve houding:)

pacific rim national parc

om 8 uur vanmorgen aan boord gestapt van een berenboot om op berenjacht te gaan. Met het fototoestel wel te verstaan.

Direct buiten de haven hadden we al prijs. Mamma beer met ukkie waren aan de waterkant rotsjes aan het omkeren om te kijken of er krabbetjes of mosselen onder zitten.

Hierna nog een andere beer op t strand gezien en een bald eagle en een zeemeeuw die mot met elkaar hadden.

Ook de zeehonden, bald eagles en zeeleeuwen zijn weer van de partij.

Na ruim 3 uur komen we verkleumd terug in de haven en gaan we eerst opwarmen in onze kamer met soep en thee en brood.

'sMiddags rijden we naar de schoonertrail. Dit is een trail over vlonders door het regenwoud en eindigt op het strand. Het regenwoud blijft prachtig!!

Nadat we uitgewaaid zijn aan het strand

rijden we terug richting ons hotel waar ik Menno bij de pacific rim trail eruit gooi.

Menno gaat 2 uur naar ons hotel lopen over een wandelpad langs de kust en ik ga nog ff shoppen en lekker relaxen in de zon.

's Avonds rijden we nog ff terug naar t strand om te kijken of er nu wel een mooie zonsondergang is maar helaas is er teveel bewolking op komen zetten. Alsnog genieten we van de mooie uitzichten.

aan t einde van de wereld

Gisteren vroeg vertrokken uit het noorden voor de langste rit deze vakantie. Ongeveer 6 uur rijden (volgens googlemaps dan)

Het regent nog steeds maar er is bijna niemand op de weg dus de eerste helft kan ik de auto goed doorgassen.

Bij Coombs gaan we aan timemanagement doen. Ik zet Menno af bij de little qualicum falls. Het is nu een beetje droog en hij wil deze graag bekijken.

Ikzelf rij 10 minuten terug naar t plaatsje waar een farmersmarkt is met geiten lopend op het dak.

Na een klein uur ben ik het zat en ga ik kijken of Menno alweer mee wil. Het regent ondertussen keihard dus ik verwacht van wel.

Inderdaad staat Menno al te wachten onder een klein afdakje en is hij blij dat ik vroeger dan verwacht terug ben. We eten in de auto de snackjes op die ik op de markt gekocht heb en rijden verder naar Port Alberni waar we boodschappen doen voor de komende 4 dagen.

Met volle achterbak rijden we de laatste 2 uur naar Ucluelet waar we weer 4 nachten zullen blijven.

's Avonds rijden we nog ff naar de vuurtoren om de zon onder te zien gaan.

Vanmorgen rustig aan gedaan en uitgebreid ontbeten. Om half 10 melden we ons bij de haven waar we met een luxe jacht de omgeving vanaf het water gaan verkennen.

Al in de haven zien we 2 beren langs de waterlijn rondscharrelen. Yes!!! de berenteller gaat omhoog naar 14.

We zien ook nog een stokoude reiger. Het lijkt eecht alsof ie grijze veren van ouderdom heeft.

We varen de haven uit en zien zeehonden,

zeeleeuwen die elkaar lekker aan het etteren zijn,

We zien eindelijk de zeeotters. Deze zijn heel lastig te spotten omdat ze zichzelf vastklemmen in het wier om niet weg te drijven.

Dan varen we verder naar de 'broken island group' een eilandengroep in het Pacific Rim National Parc. Wat is het mooi hier.

We komen nog een jong hertje tegen die op de rotsen klautert.

Uit de wind voor een idylisch eiland gaan we voor anker en eten we onze lunch op. Het is vandaag weer lekker weer en in t zonnetje uit de wind wordt het al snel goed warm.

We spotten nog wat bald eagles op onze weg terug en meren om 16 uur weer aan in de haven.

Om 5 uur gaan we uiteten in een havenrestaurant waar menno de bekroonde showder (vissoep) neemt met salade en ik de vleesspiezen met portobello's en verse frieten. Heerlijk eten na een dag op het water. Al met al een super geslaagde dag.

hoe sloop je 2 camera's....

Om 6.45 uur stappen we aan boord van een kleine boot. Vandaag gaan we op grizzly expeditie met tide rip helemaal knight Inlet in. Dit is the great bear rainforest waar honderden beren wonen.

Als we net onderweg zijn valt een motor uit en moeten we terug naar de kade waar we uiteindelijk na veel klooien om de motor werkend te krijgen over stappen op een andere boot. Dit grapje kost ons een uur en eigenlijk nog meer tijd want deze boot vaart ook minder snel dan de andere kon. Onderweg moeten we ook nog tanken wat ook weer vertraging oplevert. Beetje boel jammer dit want de beren zijn alleen actief bij eb en inmiddels is t hard vloed aan t worden.

Na een 2,5 uur varen op best wild water hebben we een grizzly gevonden. Wij de overdekte cabine uit en in de stromende regen. We hebben speciale hoezen voor de fototoestellen gekocht zodat ze droog blijven.

De beer loopt langs de waterkant mosselen te zoeken en gaat zelfs voor ons neus zwemmen en zich daarna helemaal uitschudden.

Foto's maken is wel een hele uitdaging want mijn bril blijft beslaan.

Na deze beer varen we zeiknat een stukje verder en al snel vinden we beer nummer 2.

Het weer is nu nog slechter en we kunnen door de mist en regen hem amper zien.

Weer terug in de cabine zie ik dat de lens van mijn camera helemaal beslagen is. Shit!!!

We proberen deze te drogen met keukenpapier maar de rest van de dag kan ik 'm niet meer gebruiken.

Menno klaagt ook over condens op de lens en vreest hetzelfde. De waterdichte hoezen voor de camera's zijn niet waterdicht genoeg voor dit soort rotweer dus.

We varen rond en rond en uiteindelijk na een uur zoeken vinden we nog een beer die tegen de helling oploopt.

Hier blijven we tot onze verbazing maar 2 minuten want we moeten op tijd terug voor de lunch. Uiteindelijk hebben we maar anderhalf uur gezocht en gekeken naar en bij grizzly's. (en de andere 2 boten hadden dus wel een uur extra bij laag tij. )

Na de lunch varen we terug richting Telegraph cove en vinden we onderweg terug gelukkig nog een grote groep orca's en dolfijntjes die aan het zwemmen zijn in de stroomversnellingen,

en een humpbackwhale in de verte en de rotsen met zeeleeuwen brengen we ook nog even een bezoekje aan.

Als we bijna bij de haven zijn gaat er een alarm af in de boot en blijkt de motor oververhit. Na herstarten doet ie t gelukkig weer en veilig komen we dan terug in de haven.

Uiteindelijk hebben we vandaag 6 uur gevaren om bij de beren te komen en maar anderhalf uur gezocht en doorgebracht bij de beren en er 3 gezien. Dit vinden we wel jammer aangezien we heel veel geld betaald hebben voor deze tour en er van te voren veel meer tijd bij de beren was beloofd.